اغتشاش واژهی کلی است که میتواند شامل مواردی بسیاری شود. به عبارت دیگر میتواند بسیاری از اقدامات بصورت مجزی اغتشاشات تلقی شود. همه ما میدانیم که نظم عمومی در جوامع گوناگون از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. به طوری که این موضوع یکی از مصادیق امنیت اجتماعی به حساب میآید. با این حال گاهی شاهد این هستیم که برخی از افراد با ارتکاب به جرم اغتشاش، نسبت به اخلال در نظم عمومی اقدام میکنند. به همین علت مطابق با قوانین هر کشور، مجازاتی برای این افراد در نظر گرفته میشوند. در این مقاله”مجازات اغتشاشگران چیست” قصد داریم به مجازات اغتشاشگران بپردازیم.
اغتشاش جزء جرایم علیه امنیت ملی کشور به حساب میآید. طبق ماده 610 قانون مجازات اسلامی:
چنانچه دو یا چند شخص بر ضد امنیت داخلی و خارجی کشور اقدام نمایند و یا حتی وسایل ارتکاب آن را فراهم نمایند، اگر ما فرض را بر این اساس بگذاریم که این اقدامات جزو جرایم محارب نبوده، اشخاص دخیل به دو تا پنج سال حبس محکوم میشوند. اقداماتی که باعث میشود اعتراضات را تبدیل به اغتشاشات کند عبارتاند از:
1. بستن خیابان و یا کوچه ها
2. گرد هم آوردن اشخاص برای ارتکاب جرم ضد امنیت
3. تخریب اموال عمومی و خصوصی
4. ضرب و شتم ماموران دولتی
5. و هرگونه اقدامی که سبب رعب و وحشت عموم افراد جامعه یا برهم خوردن نظم عمومی گردد
✔ بیشتر بخوانید : وکیل پایه یک برای تخفیف در مجازات
در ماده 610 قانون مجازات اسلامی سه نکته مهم به چشم میخورد که از اجزاء اصلی تشکیل دهندهی جرم اغتشاش هستند.
1. اجتماع
2. تبانی
3. محارب
در این فرض اگر دو یا بیش از دو نفر در یک مکان به منظور هدف واحدی جمع شوند و با قصد سوء، عملی را علیه امنیت ملی و اجتماعی انجام دهد در زمره جرم اجتماعِ غیر مجاز قرارگرفته و مجازات میشود.
چنانچه جمعی از افراد به هر نحوی با یکدیگر اقدام به دسیسه کردن و پاپوش دوختن بر علیه شخص ثالث نماید مرتکب جرم تبانی شدهاند.
قانونگذار در ماده 279 قانون مجازات اسلامی به تعریف محاربه پرداخته است. مطابق نظر قانونگذار کشور ما، اگر شخصی به قصد جان و مال و ناموس مردم یا ترساندن آنها اقدام به کشیدن سلاح کند به طوری که به سبب آن محیط جامعه ناامن گردد محارب است؛ اما اگر شخصی با انگیزه های فردی و خصومت شخصی به سمت یک یا چند نفر مشخص حمله کند و بر روی آنها سلاح بکشد اما سبب رعب و وحشت عموم مردم جامعه نشود و یا به نحوی موجب سلب امنیت کشور نشود، محارب محسوب نمیشود. در قانون کشور ما جرایمی که با عنوان محاربه شناخته میشوند دارای اهمیت و سخت گیری های بسیاری هستند، و قانونگذار تاکید بسیاری بر روی این دسته از جرایم دارد.
در سطر بالا به تعریف جرم محاربه پرداختیم و گفتیم که به شخصی که با قصد و نیت سلب امنیت جامعه، سبب اجماع غیر مجاز شود و ناامنی در جامعه به وجود بیاورد محارب شناخته میشود. قانونگذار در قانون مجازات اسلامی در چند ماده به جرایم شامل محاربه پرداخته و برای این جرم مجازات اعدام را پیش بینی نموده است. در ایران به علت آمیخته بودن دین مبین اسلام با قوانین مربوطه در خصوص جرایمی که در حدود الهی قرار میگیرند سخت گیری های ویژه ای به عمل آمده است که جرم محاربه در زمره این جرایم قرار میگیرد به همین علت در خصوص تحقق این جرم باید عوامل متعددی کنار هم قرار بگیرند تا شخص محارب شناخته شود و به اعدام محکوم شود.
نکته
تبانی از ارکان اصلی جرم اغتشاش است که مابین چند نفر به قصد خاصی صورت میپذیرد؛ حال اگر شخصی بدون این رکن یعنی تبانی به گروه یادسته ای بپیوندد و ناخواسته یا ندانسته و بدون نیت مخربی اقدامی علیه نظم عمومی انجام دهد محارب شناخته نشده است و با اهتمام به ماده 610 قانون مجازات اسلامی مشمول محاربه نخواهد شد.
شاید واژه سه طلاقه بودن یا نه طلاقه به گوشتان خورده باشد و یا در زندگی خود و یا نزدیکان با آن آشنایی پیدا کرده باشید . اما این مطلب برای آن دسته از افرادی که اطلاعاتی در مورد موضوع سه طلاقه و یا نه طلاقه ندارند می تواند جذاب باشد . قانون مدنی در این باره چگونه بیان شده است ؟ درادامه مطلب به بررسی موضوع سه طلاقه و نه طلاقه و اینکه حکم شرع و قانون در این باره چگونه است می پردازیم.
براساس قوانین شرعی اگر مردی دوبار همسرش را طلاق دهد و مجدد به او روجوع کند و ازدواج کند، بعداز سومین طلاق دیگر امکان ازدواج با او را ندارد.مگرآنکه زن به عقد شخص دیگری درآید و بعداز رابطه جنسی از مرد دوم طلاق بگیرید تا همسر اولش مجدد بتواند با او ازدواج کند.
نکته: حتما باید زن با همسر دوم خودش رابطه زناشویی داشته باشد تا بعداز به هر دلیل بعداز طلاق همسر اولش بتواند با او ازدواج کند.
در آغاز با ین سوال می توان شروع کرد که در چه شرایطی می توان از لفظ زن سه طلاقه استفاده کرد؟ و یک زن سه طلاقه چه شرایطی می تواند داشته باشد .
در قانون برای سه طلاقه شدن زن به صراحت پرداخته شده و به صورت واضح بیان نموده است که زن سه طلاقه در صورت داشتن شرایط می تواند مجدد ازدواج داشته باشد
قانون مدنی در ماده 1057می گوید ” زنی که سه بار پیاپی به زوجیت یک نفر بوده و طلاق گرفته است دیگر برآن مرد حرام می شود مگر اینکه پس از سه طلاق اول به عقد دائم یک مرد دیگر درآید و پس از وقوع نزدیکی به او آن مرد به واسطه طلاق یا فسخ نکاح و یا فوت مرد جدا و فراغ شده باشد مجددا می تواند با همسر قبلی خود ازدواج کند .”
همانطور که در قانون آمده است، فرزندان در طبقه اول ارث و در کنار پدر و مادر قرار میگیرند. در این خصوص هیچ تفاوتی ندارد که متوفی پدر و یا مادر باشد. به این معنا که، چه پدر فوت نموده و چه مادر، قوانین یکسانی درباره تقسیم ارث وجود دارد. پیش از ورود به بحث تقسیم ارث پدر باید به نکات زیر توجه نماییم:
1- فرزندان، پدر و مادر در طبقه اول ارث قرار دارند. چنانچه هریک از این افراد زنده بوده و حضور داشته باشند، سایر طبقات ارث نمیبرند.
2- پدر و مادر، فرض بر هستند. یعنی سهم مشخصی دارند. بنابراین ابتدا سهمالارث آنها پرداخت شده سپس آنچه باقی میماند میان فرزندان تقسیم میگردد.
3- در تقسیم ارث میان حالات مختلفی که فرزندان یک یا چند پسر، یک یا چند دختر و یا یک یا پند دختر و پسر باشند، تفاوت وجود دارد. در ادامه مطلب «قانون ارث از پدر» به بررسی این حالات مختلف میپردازیم.
✔ بیشتر بخوانید : نکات حقوقی در مورد ارث
همانطور که در بند قبل توضیح دادیم، در صورت حضور تمام وراث طبقه اول، ابتدا سهمالارث پدر و مادر متوفی تعیین و پرداخت میگردد. پس از آن هرچه باقی بماند میان فرزندان متوفی تقسیم میگردد. لیکن نحوه تقسیم ارث میان فرزندان با توجه به تعداد و جنسیت آنها متفاوت خواهد بود. در این قسمت از مطلب «قانون ارث از پدر» به دتشریح این موارد مختلف خواهیم پرداخت:
1 – ورثه یک پسر باشد: همه آنچه که باقی میماند را به طور کامل میبرد.
2 – ورثه دو یا چند پسر باشند: هر آنچه که پس از تودیع سهمالارث پدر و مادر متوفی باقی مانده است، میان ایشان به تساوی تقسیم میگردد.
3 – ورثه یک یا چند دختر باشند: در این صورت، دختر یا دختران یک دوم را به صورت فرض میبرند و مابقی میان آنها و پدر و مادر متوفی (یعنی پدربزرگ و مادربزرگ خود) بر اساس میزان سهم آنها تقسیم خواهد شد.
– ورثه چند دختر و پسر باشند: همانطور که میدانیم، ارث پسر دو برابر دختر است. یعنی در تقسیم ارث میان چند دختر و پسر، هر دو دختر یک واحد (یعنی یک پسر) محاسبه میشوند.
پسران مطابق فقه اسلام دو برابر دختران ارث میبرند. در زمان گذشته وجود این اصل به این صورت توجیه میشد که پسران، مسئول و به عبارت عرفی، نانآور خانواده هستند. در صورتی که این مسئولیت نه به لحاظ قانونی و نه شرعی بر عهده زنان نیست. لیکن این استدلال، در جامعه کنونی، قابل نقد است. بدین صورت که، در شرایط اقتصادی حال حاضر کشور، زنان در کنار مردان بوده و پا به پای آنها کار میکنند. ضمن این که مسائل داخلی خانواده را نیز مدیریت مینمایند. اگرچه شرعاً و قانوناً تکلیفی بر عهده زنان برای پرداخت مخارج خانواده وجود ندارد لیکن از نظر اخلاقی، زنان سرزمین ما خود را در قبال همسر، فرزندان خود مسئول میدانند. کمااینکه در بسیاری از موارد، چنانچه خانم از کار کردن امتناع نماید، بنیان خانواده از هم بپاشد. بنابراین، وجود چنین مقررهای در وضعیت کنونی کشور و زنان نسل حاضر، چندان توجیه پذیر نیست.
ازدواج موقت یا همان صیغه در جامعه امروز به وضوح دیده میشود. این نوع نکاح نکات حقوقی خاص خود را هم دارد که اگر افراد از آنها بی خبر باشند ممکن است دچار مشکلاتی میشوند که حتی شاید جای جبران برای آن را پیدا نکنند. ما در این مطلب”ازدواج یا صیغه موقت و نکات حقوقی آن” به سوالات حقوقی و نکات مهم در امورد ازدواج موقت پاسخ خواهیم داد.همراه ما باشید.
✔ بیشتر بخوانید : قانون صیغه و حقوق زن صیغه ای چیست
در صیغه مرد موظف به پرداخت نفقه نیست تنها در صورتی مرد مکلف به پرداخت نفقه است که در این خصوص بین طرفین توافق صورت گرفته باشد یا به موجب ضمن عقد، نفقه برعهده پدر قرار گرفته باشد.
به موجب بند الف ماده 1قانون ثبت احوال مصوب سال 1355 وظیفه سازمان ثبت احوال، ثبت ولادت و صدور شناسنامه است و در این مورد از طفل های رابطه نامشروع بی استثنا نیست.
اگر درموارد که طفل ناشی از زنا باشد و زانی اقدام به اخذ شناسنامه ننماید.با استفاده مواد قانونی، زانی پدر عرفی طفل تلقی و باید پدر برای اخذ شناسنامه اقدام نماید.
در ازدواج موقت عدم وجود مهریه از موجبات بطلان عقد می شود.
همچنین در هرشرایطی بعداز وفوع عقد، مهریه تعیین شده به زن تعلق میگیرد.
حتی با اتمام مدت عقد بذل زمان عقد و عدم نزدیکی شوهر، مهریه از زن ساقط نمیشود.
در ازدواج موقت ارث جایی ندارد، و اگر یکی از طرفین فوت کند دیگری از او ارث نمیبرد.
شرط برخلاف این موضوع، به دلیل مخالفت با نظم عمومی باطل خواهد بود.
همچنین اگر در ازدواج موقت طفلی متولد شود.فرزند از پدر و مادر خود ارث میبرد.
در نکاح موقت، جدایی زن و شوهر با اتمام مدت عقد، صورت میگیرد و یا اینکه مرد مدت باقی مانده از ارث را ببخشد.
اگر براساس شرح، ازدواج موقت به درستی انجام شده باشد، عدم ثبت آن در دفاتر رسمی ازدواج جرم محسوب نمی شود و مجازاتی در پی نخواهد داشت.
سر دفتران ازدواج حق ندارند بدون اجازه دادگاه اقدام به به ثبت ازدواج موقت مرد کنند.
هر سردفتری که بدون اخذ گواهی بدون اخذ اجازه نامه یا حکم صادر شده درمورد تجویز ازدواج مجدد یا برخلاف مقررات به ثبت ازدواج اقدام کند به محرومیت از اشتغال به سردفتری محکوم میشود.
چنانچه مردی بدون ثبت دفتر اسناد رسمی اقدام به ازدواج موقت کند به جزای نقدی یا حبس محکوم میشود.
هیچکس نمی تواند همزمان با دو یا چند خواهر ازدواج کند.
اگر مردی با زنی ازدواج کند تا زمانی که از وی جدا نشده، نمی تواند با خواهر او ازدواج دائم یا موقت کند.
بعداز طلاق نیز تا زمانی که زن در عده است نمی تواند خواهر او را بگیرد.
اگر سند ازدواج گم شد می توانید با مراجعه به دفترخانه ای که عقد نکاح را ثبت نموده مراجعه و رو نوشت برابر با اصل عقدنامه را تقاضا کنید.
این رو نوشت برابر اصل اعتباری معادل اصل عقدنامه است.
انحلال ازدواج موقت می تواند با یکی از روش های انحلال نظیر بذل مدت یا انقضای مدت صورت گیرد.
در این مقاله قصد داریم در رابطه با افرادی صحبت کنیم، که به دلایل مختلف قصد دارند متهم را از دست قانون فراری دهند اما نمیدانند که قرار است پرونده حقوقی آنان با چه مجازات هایی رو به رو شود!!پیشنهاد میکنیم با دقت این مقاله”مجازات فراری دادن متهم” را مطالعه نمائید.
حتما تا به الان موضوعایی در این باره شنیده اید، گاهی متهمان به دلایل متنوعی و با توجه به مناسب بودن بستر محیطی اقداماتی انجام میدهند که مجازات آنان را دو برابر میکند.
این اقدامات ممکن است فرار از زندان یا بازداشتگان باشد و یا اینکه حین نقل و انتقالاتی از دست مامورین فرار کند،
به هر حال چند موضوع در این حوزه دخیل هستند:
1.استفاده از افراد برای فرار کردن از دست قانون 2.کمک از افراد جامعه برای مخفی نمودن متهم
از آنجایی که برای فرد متهم چنین مسائلی اهمیتی ندارد، اما برای افرادی که در این مسیر قرار میگیرند، این موضوع بسیار نگران کننده است.
نکته1: مظنون یا متهم در صورت فرار از دست مامورین به مجازات های دیگری محکوم خواهند شد.
نکته2: هر فردی که کوچک ترین کمکی به مجرمین بکند، مجرم شناخته میشود و برابر قانون با وی برخورد میشود.
نکته3: فرار از دست مامورین نظامی تحت هر شرایطی جرم است، حال چه حکم قانونی وی از طرف دادگاه صادر شده باشد چه قبل از صادر شدن حکم جلب باشد.