تشریح فسخ، تفاسخ و انفساخ از زبان وکیل دادگستری

تشریح فسخ، تفاسخ و انفساخ از زبان وکیل دادگستری

در نظام حقوقی ایران سه اصطلاح مشابه وجود دارد که گاهی سبب سردرگمی میان مردم عادی می‌گردد. چرا که این اصطلاحات در قوانین رایج بوده در حالی‌که عامه مردم علم و اطلاع دقیقی از معنا، مفهوم و تفاوت‌های آنها ندارند. مطلب «تشریح فسخ، تفاسخ و انفساخ از زبان وکیل دادگستری» با ارائه تعریفی ساده و قابل‌فهم از مفاهیم مزبور، تفاوت‌های آنها را مشخص نموده و شما را در تشخیص اصطلاحات رایج در قراردادها راهنمایی می‌نماید.

تشریح فسخ از زبان وکیل دادگستری

1. فسخ همان حق بر هم زدن قرارداد است که ضمن انعقاد قرارداد یا پس از آن، بنا به توافق طرفین و یا حکم قانون پیش‌بینی و تعبیه می‌گردد. حق بر هم زدن قرارداد یا همان حق فسخ می‌تواند برای یکی از طرفین قرارداد و یا هر دو طرف آن به وجود آید.
2. حق فسخ در قانون مدنی تحت عنوان خیار فسخ شناخته می‌شود. به طور کلی اگر بخواهیم حق فسخ بر اساس مقررات قانونی را بشناسیم باید به مقررات قانون مدنی در باب خیارات رجوع و آن را بررسی نماییم. در خصوص خیارات باید به این نکات توجه داشت:

انواع حق فسخ

این حق مخصوص زمانی است که طرفین برای مدت معینی (مثلاً ظرف یک ماه از تاریخ انعقاد قرارداد) این حق را برای یکی از طرفین و یا هر دو طرف قرارداد قائل می‌شوند که قرارداد را به هر دلیلی فسخ نمایند. انواع خیاراتی که بر اساس مقررات قانون مدنی حاکم بر معاملات وجود دارد از قرار زیر هستند:

الف) خیارات مختص عقد بیع

شامل سه خیار مجلس، حیوان و تأخیر ثمن است. حق فسخ ناشی از هریک از این خیارات از قرار زیر است:

1. خیار مجلس: تا زمانی‌که طرفین در مجلس حضور دارند، می‌توانند حق فسخ خود را نسبت به معامله اعمال نموده و آن را برهم زنند.
2. خیار حیوان: مختص زمانی است که مبیع حیوان زنده باشد. در این صورت، خریدار تا 3 روز حق فسخ قرارداد را دارد.
3. خیار تأخیر ثمن: زمانی‌که عوضین معامله میان بایع و مشتری رد و بدل نشده و 3 روز از زمان انعقاد قرارداد گذشته باشد، بایع حق دارد عقد بیع را فسخ نماید.

ادامه مطلب...